Historia starożytna
Zacznijmy od bardziej fundamentalnego pytania: Jak odróżnić postać mityczną od postaci historycznej? Jakie dowody przekonują historyków, że Aleksander Wielki istniał naprawdę? I czy takie dowody istnieją w przypadku Jezusa?
Zarówno Aleksander, jak i Jezus byli przedstawiani jako charyzmatyczni przywódcy. Oboje mieli podobno krótką karierę i umarli po trzydziestce. Mówi się, że Jezus był człowiekiem pokoju, który zwyciężał przez miłość, Aleksander był natomiast człowiekiem wojny, który rządził mieczem.
W 336 r. p.n.e. Aleksander Wielki został królem Macedonii. Ten geniusz wojskowy, przystojny, arogancki przywódca podbijał wioski, miasta i królestwa Grecji i Persji, aż do momentu, gdy rządził wszystkim. Mówi się, że płakał, kiedy nie było już czego podbijać.
Historia Aleksandra Wielkiego pochodzi ze starożytnych źródeł spisanych około 300 lat po jego śmierci.[4] Nie ma ani jednej relacji naocznego świadka świadczącej o tym, że Aleksander Wielki naprawdę istniał.
Niemniej jednak historycy uważają Aleksandra Wielkiego za postać historyczną, głównie dlatego, że relacje na temat jego życia znajdują potwierdzenie w archeologii, a jego życie miało wpływ na bieg historii.
Analogicznie, starając się dowieść, że Jezus istniał naprawdę, musimy szukać dowodów w następujących obszarach:
- Archeologia
- Wczesne źródła niechrześcijańskie
- Wczesne źródła chrześcijańskie
- Wczesne manuskrypty Nowego Testamentu
- Wpływ historyczny
Kliknij aby przejść do strony 3/10 artykułu „Czy Jezus istniał naprawdę?”