Rzymscy historycy: Rzymscy historycy pisali przede wszystkim o wydarzeniach i ludziach ważnych dla ich imperium. Ponieważ Jezus nie miał bezpośredniego znaczenia dla politycznych czy militarnych spraw Rzymu, mało o nim odniesień w rzymskiej historii. Jednak dwóch ważnych rzymskich historyków, Tacyt i Swetoniusz, uznają Jezusa za prawdziwą osobę.
Tacyt (55-120 n.e.), największy ze wczesnorzymskich historyków, napisał, że Christus (grecka pisownia słowa Chrystus) żył za panowania Tyberiusza i „cierpiał za panowania Poncjusza Piłata, że nauki Jezusa rozprzestrzeniły się już w Rzymie, a chrześcijanie byli uważani za przestępców i torturowani na różne sposoby, w tym krzyżowano ich.”[18]
Swetoniusz (69-130 n.e.) pisał o „Chrestusie” jako o podżegaczu. Wielu uczonych uważa, że chodzi o Chrystusa. Swetoniusz pisał również o chrześcijanach prześladowanych przez Nerona w 64 n.e. 64.[19]
Rzymscy urzędnicy: Chrześcijanie byli uważani za wrogów Rzymu, ponieważ czcili Jezusa jako swego Pana, a nie cesarza. Następujący rzymscy urzędnicy rządowi, w tym dwóch cesarzy, pisali listy z tej perspektywy, wspominając o Jezusie i początkach chrześcijaństwa.[20]
Pliniusz Młodszy był urzędnikiem cesarskim za Trajana. W roku 112 n.e. Pliniusz napisał do Trajana o próbach zmuszenia chrześcijan do wyrzeczenia się Chrystusa, którego „czcili jak boga”.
Cesarz Trajan (56-117 n.e.) pisał listy, wspominając o Jezusie i pierwszych chrześcijanach.
Cesarz Hadrian (76-136 n.e.) pisał o chrześcijanach, wyznawcach Jezusa.
Źródła pogańskie: Istnieli pogańscy pisarze, którzy wspominali o Jezusie lub chrześcijanach przed końcem drugiego wieku. Byli to między innymi Tallus, Flegon, Mara bar Serapion i Lukian z Samosat.[21] Uwagi Tallusa na temat Jezusa pochodzą z roku 52 n.e., czyli około 20 lat po Chrystusie.
Łącznie dziewięciu niechrześcijańskich pisarzy wspomina o Jezusie jako prawdziwej osobie do 150 lat po jego śmierci. Co ciekawe taka sama liczba świeckich pisarzy wspomina o cesarzu Tyberiuszu, który rządził w czasach Jezusa. Biorąc pod uwagę źródła chrześcijańskie i niechrześcijańskie, aż czterdzieści dwa wspominają Jezusa, a Tyberiusza tylko dziesięć.[22]
Kliknij aby przejść do strony 6/10 artykułu „Czy Jezus istniał naprawdę?”