Nowy Testament
Sceptycy, np. Ellen Johnson, pomijają Nowy Testament jako źródło informacji, na temat istnienia Jezusa, uważając go za tekst „tendencyjny”. Jednak nawet niechrześcijańscy historycy traktują pierwsze manuskrypty Nowego Testamentu jako rzetelne źródło historyczne, zawierające dowody na istnienie Jezusa. Michael Grant, historyk z Cambridge i ateista, twierdzi, że Nowy Testament powinien być traktowany jako źródło historyczne na równi z innymi źródłami historycznymi. Mówi:
Jeśli w stosunku do Nowego Testamentu zastosujemy te same kryteria, których używamy w odniesieniu do innych starych źródeł historycznych – co powinniśmy uczynić – nie będziemy mogli nadal kwestionować istnienia Jezusa, podobnie jak nie będziemy mogli odrzucić istnienia wielu innych pogańskich postaci. Traktowanie ich jako postaci historycznych nie jest nigdy kwestionowane.[30]
Ewangelie (Mateusza, Marka, Łukasza i Jana) to główne źródła informacji o życiu i słowach Jezusa. Święty Łukasz rozpoczyna Ewangelię, zwracając się do Teofila tymi słowami: „Postanowiłem i ja, który to wszystko od początku dokładnie wybadałem, opisać ci to po kolei, zacny Teofilu”.[31]
Szanowany archeolog Sir William Ramsey, który początkowo odrzuca historyczną relację Jezusa napisaną przez św. Łukasza, stwierdza później, iż „Łukasz jest historykiem pierwszej rangi (…). Autor ten powinien być umieszczony wśród największych historyków (…). Relacje Łukasza nie mają sobie równych pod względem wiarygodności.”[32]
Najwcześniejsze zapiski na temat Aleksandra Wielkiego powstały 300 po jego śmierci. W jakiej bliskości w stosunku do życia Jezusa powstały Ewangelie? Czy naoczni świadkowie Chrystusa jeszcze żyli? Czy upłynęło wystarczająco dużo czasu, aby powstała legenda?
W latach 30. XIX wieku niemieccy uczeni twierdzili, że Nowy Testament napisano w III wieku, zbyt późno, aby jego autorami mogli być apostołowie Jezusa. Niemniej jednak dowiedziono, że manuskrypty wspomnianych tekstów o Jezusie odnalezione przez archeologów w XIX i XX wieku powstały dużo wcześniej. [Patrz: „Czy to prawda?”]
William F. Albright twierdził, że wszystkie księgi Nowego Testamentu pochodzą z „pomiędzy 50 r. n.e. a 75 r. n.e.”.[33] John A. T. Robinson z Cambridge datuje wszystkie księgi Nowego Testamentu na lata 40-65 n.e. Tak wczesne datowanie oznacza, że Ewangelie zostały napisane za życia naocznych świadków Jezusa, o wiele za wcześnie, aby stał się mitem czy legendą.[34]
C. S. Lewis po zapoznaniu się z tekstami Ewangelii powiedział: „Jako historyk literatury mogę z całkowitym przekonaniem stwierdzić, że… Ewangelie nie są legendą. Przeczytałem wiele legend i jestem przekonany, że są czymś zupełnie innym”.[35]
Liczba manuskryptów Nowego Testamentu jest ogromna. Istnieje ponad 24 000 kompletnych lub częściowych egzemplarzy manuskryptów tych ksiąg, o wiele więcej niż w przypadku pozostałych starożytnych dzieł.[36]
Żadna postać historyczna, religijna czy świecka, poza Jezusem Chrystusem, nie ma na poparcie swego istnienia tylu dokumentów. Historyk Paul Johnson zauważa iż „biorąc pod uwagę fakt, że n.p. wzmianki o Tacycie można znaleźć zaledwie w jednym średniowiecznym manuskrypcie, niezwykłe jest, że powstała tak duża liczba wczesnych manuskryptów Nowego Testamentu”.[37]
(Więcej na temat wiarygodności Nowego Testamentu, patrz: „Czy Ewangelie są wiarygodne?”)
Kliknij aby przeczytać stronę 8/10 na temat tego „Czy Jezus istniał naprawdę?”