Dat brengt ons op het tweede punt; waarom zijn die mysterieuze Gnostische evangeliën vernietigd en buitengesloten uit het Nieuwe Testament? In het boek beweert Teabing dat deze Gnostische geschriften uit 50 geautoriseerde Bijbels werden verwijderd, in opdracht van Constantijn tijdens het concilie. Opgewonden vertelt hij aan Neveu:
“Doordat Constantijn de status van Jezus pas bijna 4 eeuwen ná Zijn dood opwaardeerde, bestonden er al duizenden documenten waarin Zijn leven als sterveling werd beschreven. Om de geschiedenisboeken te herschrijven, moest Constantijn een doortastende zet doen. Dat leidde tot het belangrijkste moment in de christelijke geschiedenis. [..] Constantijn gaf opdracht voor een nieuwe bijbel, waarin de evangeliën werden weggelaten die over de menselijke trekken van Jezus gingen en de evangeliën verfraaid werden die Hem goddelijk maakten. De vroegere evangeliën werden verboden, verzameld en verbrand.”[7]
Vormen deze Gnostische geschriften de werkelijke geschiedenis van Jezus Christus? Laten we de zaak eens van dichterbij bekijken en zien of we waarheid van fictie kunnen scheiden.
Geheime “Kenners”
De zgn. Gnostische evangeliën worden toegeschreven aan een groep met de niet verrassende naam ‘Gnostici’. Hun naam komt van het Griekse woord gnosis, dat ‘kennis’ betekent. Deze mensen waren er van overtuigd dat zij speciale, geheime kennis hadden, die voor gewone mensen verborgen is.
Van de 52 Gnostische geschriften heten er slechts 5 ‘evangelie’. Zoals we zullen zien, onderscheiden deze zgn. evangeliën zich scherp van de Nieuw-testamentische evangeliën van Mattheüs, Markus, Lucas en Johannes.
Toen het christendom zich verspreidde, mengde de Gnostici sommige leerstukken en elementen uit het christendom in hun eigen geloof, met als resultaat een namaak ‘christendom’. Misschien deden ze het wel om nieuwe ‘leden’ te blijven winnen en zo van Jezus ook een boegbeeld van hun ‘schip’ te maken. Maar om hun systeem van denken met het christendom in overeenstemming te brengen, moest Jezus opnieuw worden uitgevonden. Ontdaan van zowel zijn menselijkheid als van zijn absolute goddelijkheid.
In de Oxford History of Christianity schrijft John McManners over de vermenging van christelijk en mythische geloofselementen voor de Gnostici:
“Het Gnosticisme was (en is nog) een theosofie met vele ingrediënten. Occultisme and oriëntaalse mystiek gingen samen met astrologie en magie. … Ze verzamelden uitspraken van Jezus, omgevormd om in hun eigen lezing te passen (zoals in het evangelie van Thomas), en ze boden hun volgelingen aan alternatieve of concurrerende vorm van christendom aan.”[8]