Tajemniczy autorzy
Wszystkie ewangelie gnostyków noszą w tytule imię osoby z Nowego Testamentu: Ewangelia wg. Filipa, Ewangelia wg. Piotra, Ewangelia wg. Marii, Ewangelia wg, Judasza itd. (Jak na apelu w parafialnej szkole). To książki, którymi karmią się teorie takie jak z Kodu Leonarda da Vinci. Pytanie brzmi, czy pisma te zostały rzeczywiście spisane przez ich rzekomych autorów.
Ewangelie gnostyckie są datowane na okres 110–300 lat po Chrystusie i żaden wiarygodny uczony nie wierzy w to, że zostały napisane przez ich imienników. W dyskursie Jamesa M. Robinsona zatytułowanym The Nag Hammadi Library dowiadujemy się, że ewangelie gnostyckie zostały „w większości napisane przez niezależnych i anonimowych autorów.”[12] Dr Darrell L. Bock, profesor studium Nowego Testamentu z Seminarium Teologicznego w Dallas pisze:
„Duża część tych materiałów powstała kilka pokoleń po położeniu fundamentów pod wiarę chrześcijańską – to ważne spostrzeżenie niezbędne w ocenie ich treści”.[13]
Badacz Nowego Testamentu, Norman Geisler, komentuje dwa gnostyczne pisma: Ewangelię wg. Piotra i Dzieje Jana (nie należy mylić tych ksiąg z księgami Nowego testamentu napisanymi przez św. Jana i Piotra):
„Księgi gnostyczne nie zostały napisane ręką apostołów, ale przez osoby żyjące w drugim wieku (i późniejszych latach), wykorzystujących autorytet apostolski i chcących rozpowszechnić własne nauczanie. Dziś takie postępowanie nazywamy oszustwem i fałszerstwem”.[14]
Gnostyczne ewangelie nie są historyczną relacją życia Jezusa. Stanowią natomiast w dużej mierze ulotne, owiane tajemnicą opowiadania, pomijające historyczne szczegóły, takie jak imiona i nazwiska, nazwy miejsc czy wydarzeń. W porównaniu z nimi Ewangelie Nowego Testamentu pozostają w ewidentnej sprzeczności, ponieważ są pełne faktów z historii o życiu, naukach i słowach Jezusa.