Czy dobre uczynki nie wystarczą?

Ponieważ życie wieczne jest darem od Boga, ty i ja nie możemy nic zrobić, aby zasłużyć sobie na drogę do nieba. Paweł w swoim liście do Efezjan wyjaśnia zdumiewającą łaskę Bożą.

„Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.” – Ef 2, 8-9

Aby dar należał do nas, musimy go faktycznie przyjąć. Jak w przypadku każdego daru, można przyjąć lub odrzucić darowane przez Jezusa Chrystusa odpuszczenie kary za grzechy. Wyraźnie podkreśla to apostoł Jan.

„A świadectwo jest takie: Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia”. (1 J 5,11-12)

Stać się chrześcijaninem to wierzyć (ufać), że Jezus umarł za Twoje grzechy na krzyżu i zmartwychwstał dla Twojego życia wiecznego. To wybór, którego dokonać trzeba samemu. Nikt tego nie może za nas zrobić.

Trzeba szczerze przyznać się do grzechu i chcieć przebaczenia, które oferuje Chrystus. Apostoł Jan mówi nam, że „Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości”. (1J, 1,9 )
 

Jan mówi, że każdy, kto przyjmuje Jezusa Chrystusa, staje się jego dzieckiem.

„Wszystkim tym jednak, którzy [Go] przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego”.

Możesz przyjąć Jezusa już teraz, prosząc go, aby wszedł do Twojego życia i wybaczył Ci Twoje grzechy. Jeśli nigdy nie zaprosiłeś Jezusa do swojego życia, pomódl się następującymi słowami.

Pamiętaj, że nie słowa są ważne, ale postawa w Twoim sercu.

„Panie Jezu, dziękuję Ci, że umarłeś za wszystkie moje grzechy – przeszłe, obecne i przyszłe. Dziękuję, że obdarowałeś mnie życiem wiecznym. Przyjmuję Cię jako mojego Zbawiciela przez wiarę i pragnę, abyś był Panem mojego życia. Uczyń mnie taką osobą, jaką chcesz, abym był.”
Aby pobrać książkę „Przygoda życia z Jezusem” w formacie PDF, kliknij tutaj.