De Interne Bewijstest
Als goede spoorzoekers gebruiken historici interne aanwijzingen om betrouwbaarheid aan te tonen. Die aanwijzingen verraden de beweegredenen van de auteurs en hun bereidheid om details te noemen en andere eigenschappen die geverifieerd kunnen. De belangrijkste aanwijzingen waar geleerden bij deze tests naar kijken zijn:
- eenparigheid van ooggetuigenverslagen
- details van namen, plaatsen en gebeurtenissen
- brieven aan individuen en kleine groepen
- zaken die de auteurs zelf in verlegenheid brengen
- de tegenwoordigheid van irrelevant of zelfs contraproductief materiaal
- gebrek aan relevant materiaal[14]
Laten we als voorbeeld bijken naar de film Friday Night Lights. Die zegt gebaseerd te zijn op historische gebeurtenissen, maar zoals bij zoveel films die losjes op werkelijke feiten teruggaan, vraag je je constant af “is het werkelijk zo gebeurd?” Dus, hoe zou die historische betrouwbaarheid kunnen toetsen?
Een aanwijzing kan zijn de aanwezigheid van irrelevante zaken. Stel dat de trainer in het midden van de film, zonder enige aanleiding, een telefoontje krijgt, dat zijn moeder een ernstige ziekte heeft. Deze gebeurtenis heeft niets te maken met het verhaal en komt ook niet meer terug. De enige verklaring voor het voorkomen van dit irrelevante feit is dat het echt gebeurd is en dat de regisseur graag zo historisch mogelijk wilde zijn. Nog een voorbeeld, zelfde film. Volgens de lijn van het verhaal verwachten we dat de Permina Panthers kampioen worden. Maar dat doen ze niet. Het voelt als een anti-climax en draagt niet bij aan de spanning. En onmiddellijk realiseren we ons, dat het er in zit, omdat in werkelijk de Panters die wedstrijd echt verloren. Het voorkomen van irrelevant materiaal is een aanwijzing van historische betrouwbaarheid.
En dan is er nog het gebruik van echte plaatsen en bekende gebouwen zoals de Housten Astrodome. Zij brengen ons ertoe om die elementen van het verhaal als historisch te bestempelen, omdat ze al te eenvoudig te bevestigen of te ontkrachten zijn.
Dit zijn slechts een paar voorbeelden hoe interne aanwijzingen naar de conclusie toe of van de conclusie weg leidt dat een document historisch betrouwbaar is. We zullen nu kort kijken naar de interne aanwijzingen van de historiciteit van het Nieuwe Testament.